Forest Stewardship Council
Jest to system certyfikacji lasów, drewna i produktów pochodnych, który gwarantuje, że produkty pochodzą z lasów zarządzanych zgodnie z restrykcyjnymi standardami dotyczącymi środowiska naturalnego, społeczeństwa i gospodarki. Forest Stewardship Council to organizacja non-profit założona w 1994 r. w Meksyku i przeniesiona w 2003 r. do Bonn, która wydaje certyfikaty umożliwiające korzystanie z oznakowania na podstawie kontroli przeprowadzonych w lasach, z których pochodzi drewno Dodatkowo kontrola obejmuje również wszystkie kolejne etapy produkcji, aż do konsumenta, która dotyczy kwestii związanych ze środowiskiem naturalnym oraz aspekty społeczno-etyczne. Jest to oznakowanie podobne do oznakowania Typu I ze względu na istnienie zewnętrznej jednostki certyfikującej. Zasady gospodarki leśnej FSC można podsumować w dziesięciu punktach:
ZASADA #1: ZGODNOŚĆ Z PRAWEM
Organizacja musi przestrzegać wszystkich obowiązujących przepisów, regulacji, i ratyfikowanych na szczeblu krajowym, międzynarodowych traktatów, konwencji i porozumień.
ZASADA #2: PRAWA PRACOWNIKÓW I WARUNKI ZATRUDNIENIA
Organizacja musi zapewnić utrzymanie lub zwiększenie dobrobytu socjalnego i ekonomicznego swoich pracowników.
ZASADA #3: PRAWA LUDNOŚCI RDZENNEJ
Organizacja zidentyfikuje i będzie podtrzymywała prawa i prawa zyczajowe ludności rdzennej w zakresie własności, użytkowania i zarządzania ziemią, terytoriami i zasobami, na które wpływ mają działania zarządcze.
ZASADA #4: WSPÓŁPRACA ZE SPOŁECZNOŚCIAMI
Organizacja przyczynia się do utrzymania lub poprawy dobrobytu socjalnego i ekonomicznego lokalnych społeczności.
ZASADA #5: KORZYŚCI PŁYNĄCE Z LASU
Organizacja efektywnie zarządza gamą wielu produktów i usług Jednostki Gospodarowania celem utrzymania lub zwiększenia długoterminowej rentowności ekonomicznej oraz szeregu korzyści przyrodniczych i społecznych.
ZASADA #6: WARTOŚCI PRZYRODNICZE I WPŁYW NA ŚRODOWISKO
Organizacja utrzyma, ochroni lub przywróci usługi ekosystemowe i wartości przyrodnicze Jednostki Gospodarowania, a także musi unikać, naprawiać i minimalizować negatywne skutki wpływu na środowisko.
ZASADA #7: PLANOWANIE GOSPODAROWANIA
Organizacja posiada plan gospodarowania zgodny z jej polityką i celami, proporcjonalny do skali, intensywności i ryzyka prowadzonych działań gospodarczych. Plan gospodarowania jest wdrażany i aktualizowany w oparciu o monitoring celem wspierania zarządzania adaptacyjnego. Powiązanie planowania i dokumentacji musi być wystarczające do kierowania personelem, informowania zaangażowanych i zainteresowanych stron oraz do uzasadnienia decyzji gospodarczych.
ZASADA #8: MONITOROWANIE I OCENA
Organizacja musi wykazać, że postęp w kierunku osiągnięcia celów zarządzania, wpływ działań gospodarczych i stan Jednostki Gospodarowania są monitorowane i oceniane proporcjonalnie do skali, intensywności i ryzyka prowadzonych działań gospodarczych w celu wdrożenia zarządzania adaptacyjnego.
ZASADA #9: SZCZEGÓLNE WARTOŚCI OCHRONNE
Organizacja utrzymuje lub wzmacnia szczególne wartości ochronne w Jednostce Gospodarowania poprzez zastosowanie podejścia przezornościowego.
ZASADA #10: WDRAŻANIE DZIAŁAŃ GOSPODARCZYCH
Działania gospodarcze prowadzone przez lub dla Organizacji na obszarze Jednostki Gospodarowania są wybierane i wdrażane zgodnie z polityką i celami ekonomicznymi, przyrodniczymi i społecznymi Organizacji oraz Zasadami i Kryteriami.
www.fsc.org
